اثرات اسیدهای آلی و گلیسیریدهای اسیدی شده در "مقاومت ممنوعه و مقاومت کاهش یافته" چیست؟

اثرات اسیدهای آلی و گلیسیریدهای اسیدی شده در "مقاومت ممنوعه و مقاومت کاهش یافته" چیست؟

از زمان ممنوعیت استفاده از محرک‌های رشد آنتی‌بیوتیکی (AGPs) در اروپا در سال ۲۰۰۶، استفاده از اسیدهای آلی در تغذیه حیوانات به طور فزاینده‌ای در صنعت خوراک دام اهمیت پیدا کرده است. تأثیر مثبت آنها بر کیفیت خوراک و عملکرد حیوانات دهه‌هاست که وجود دارد، زیرا آنها به طور فزاینده‌ای توجه صنعت خوراک دام را به خود جلب می‌کنند.

اسیدهای آلی چیستند؟
اسیدهای آلی به تمام اسیدهایی به نام اسیدهای کربوکسیلیک گفته می‌شود که بر روی اسکلت کربنی ساخته شده‌اند و می‌توانند ساختار فیزیولوژیکی باکتری‌ها را تغییر دهند و باعث ناهنجاری‌های متابولیکی شوند که از تکثیر جلوگیری کرده و منجر به مرگ می‌شوند.
تقریباً تمام اسیدهای آلی مورد استفاده در تغذیه حیوانات (مانند اسید فرمیک، اسید پروپیونیک، اسید لاکتیک، اسید استیک، اسید سوربیک یا اسید سیتریک) ساختار آلیفاتیک دارند و منبع انرژی برای سلول‌ها هستند. در مقابل،اسید بنزوئیکبر روی حلقه‌های آروماتیک ساخته شده است و خواص متابولیکی و جذبی متفاوتی دارد.
افزودن اسیدهای آلی با دوزهای مناسب و بالا در خوراک دام می‌تواند وزن بدن را افزایش دهد، ضریب تبدیل غذایی را بهبود بخشد و تجمع عوامل بیماری‌زا را در روده کاهش دهد.
۱، کاهش مقدار pH و ظرفیت بافری در خوراک و همچنین اثرات ضد باکتری و ضد قارچی.
۲، با آزاد کردن یون‌های هیدروژن در معده برای کاهش مقدار pH، در نتیجه فعال کردن پپسینوژن برای تشکیل پپسین و بهبود هضم پروتئین؛
۳. مهار باکتری‌های گرم منفی در دستگاه گوارش.
۴، متابولیت‌های واسطه - به عنوان انرژی استفاده می‌شوند.
اثربخشی یک اسید آلی در مهار رشد میکروبی به مقدار pKa آن بستگی دارد که pH اسید را در 50٪ در شکل تفکیک شده و تفکیک نشده آن توصیف می‌کند. مورد دوم روشی است که اسیدهای آلی از طریق آن خواص ضد میکروبی دارند. تنها زمانی که اسیدهای آلی به شکل تفکیک نشده خود باشند، می‌توانند از دیواره‌های باکتری‌ها و قارچ‌ها عبور کرده و متابولیسم آنها را تغییر دهند، دارای قابلیت‌های ضد میکروبی هستند. بنابراین، این بدان معناست که اثر ضد میکروبی اسیدهای آلی در شرایط اسیدی (مانند معده) بیشتر و در pH خنثی (در روده) کاهش می‌یابد.
بنابراین، اسیدهای آلی با مقادیر بالای pKa، اسیدهای ضعیف‌تر و ضدمیکروب‌های مؤثرتری در خوراک هستند، زیرا نسبت بالاتری از اشکال تفکیک‌نشده در خوراک وجود دارند که می‌توانند خوراک را در برابر قارچ‌ها و میکروارگانیسم‌ها محافظت کنند.
گلیسیرید اسیدی شده
در دهه ۱۹۸۰، دانشمند آمریکایی، آگر، پروتئینی در غشای سلولی به نام آکواپورین کشف کرد. کشف کانال‌های آب، حوزه جدیدی از تحقیقات را آغاز می‌کند. در حال حاضر، دانشمندان دریافته‌اند که آکواپورین‌ها به طور گسترده در حیوانات، گیاهان و میکروارگانیسم‌ها وجود دارند.

از طریق سنتز اسید پروپیونیک و اسید بوتیریک و گلیسرول، استر گلیسرول اسید α-مونوپروپیونیک، استر گلیسرول اسید α-مونوبوتیریک، با مسدود کردن کانال گلیسرول باکتری‌ها و قارچ‌ها، در تعادل انرژی و تعادل دینامیکی غشای آنها اختلال ایجاد می‌کند، به طوری که آنها منابع انرژی خود را از دست می‌دهند، سنتز انرژی را مسدود می‌کنند تا اثر باکتری‌کشی خوبی داشته باشند و هیچ باقیمانده دارویی باقی نماند.

مقدار pKa اسیدهای آلی، اثر مهاری آنها بر میکروارگانیسم‌ها است. عملکرد اسیدهای آلی معمولاً وابسته به دوز است و هرچه ماده مؤثر بیشتری به محل اثر برسد، اثر مورد نیاز بیشتر است. این امر هم برای حفظ خوراک و هم برای اثرات تغذیه‌ای و سلامتی بر روی حیوانات مؤثر است. اگر اسیدهای قوی‌تری وجود داشته باشند، نمک اسیدهای آلی می‌تواند به کاهش ظرفیت بافری خوراک کمک کند و آنیون‌هایی را برای تولید اسیدهای آلی فراهم کند.

گلیسیریدهای اسیدی‌شده با ساختار منحصر به فرد، آلفا-مونوپروپیونات و آلفا-مونوبوتیریک گلیسیریدها، با مهار کانال آب-گلیسیرین باکتری‌ها، اثر باکتری‌کشی قابل توجهی بر سالمونلا، اشریشیا کلی و سایر باکتری‌های گرم منفی و کلستریدیوم دارند و این اثر باکتری‌کشی محدود به مقدار pKa و مقدار PH نیست؛ این گلیسیرید نه تنها در روده نقش دارد، بلکه این اسید چرب کوتاه‌زنجیر مستقیماً از طریق روده جذب خون می‌شود و از طریق ورید باب به قسمت‌های مختلف آلوده بدن می‌رسد تا از عفونت باکتریایی سیستمیک بهتر جلوگیری و کنترل شود.

فرمات پتاسیم در خوک


زمان ارسال: ۲۲ آگوست ۲۰۲۴