جاذب‌های با قدرت بالادی ام پی تیودی ام تیجاذب‌های جدید و کارآمدی برای آبزیان هستند. در این مطالعه، جاذب‌های با قدرت بالادی ام پی تیودی ام تیبه غذای کپور اضافه شدند تا اثرات دو جاذب بر تغذیه و افزایش رشد کپور بررسی شود. نتایج نشان داد که افزودن جاذب‌های قویدی ام پی تیودی ام تیبه خوراک، تعداد دفعات گاز گرفتن ماهی‌های مورد آزمایش را به طور قابل توجهی افزایش داد و اثر تغذیه‌ای قابل توجهی داشت؛ در عین حال، افزودن غلظت‌های مختلف از جاذب‌های با قدرت بالادی ام پی تیودی ام تیبه خوراک، نرخ افزایش وزن، نرخ رشد ویژه و نرخ بقای ماهی‌های مورد آزمایش به طور قابل توجهی افزایش یافت، در حالی که ضریب تغذیه به طور قابل توجهی کاهش یافت. نتایج تحقیق همچنین نشان می‌دهد کهدی ام پی تیدر مقایسه با ... تأثیر قابل توجهی در جذب و افزایش رشد کپور دارد.دی ام تی.

جاذب‌های خوراک آبزیان یک افزودنی غیرمغذی هستند. افزودن جاذب‌ها به خوراک ماهی می‌تواند به طور مؤثر تغذیه آنها را افزایش دهد، مصرف غذای آنها را افزایش دهد، غذای باقیمانده در آب را کاهش دهد و در نتیجه آلودگی را در آب‌های پرورش آبزیان کاهش دهد.دی ام پی تیودی ام تیمواد فعالی هستند که به طور گسترده در موجودات دریایی وجود دارند و به عنوان دهنده‌های مؤثر متیل و تنظیم‌کننده‌های مهم فشار اسمزی عمل می‌کنند. آن‌ها همچنین اثرات تغذیه‌ای و رشدی قابل توجهی بر روی آبزیان دارند.

محققان ژاپنی پس از انجام مطالعات مرتبط بر روی آبزیانی مانند کپور معمولی، ماهی سرخو، ماهی قرمز و میگوی خالدار، دریافتند کهدی ام پی تیودی ام تیاثرات جذب خوبی روی ماهی‌های آب شیرین و دریایی، سخت‌پوستان و صدف‌ها دارند. مکمل غلظت‌های پایین جذب‌کننده‌های قویدی ام پی تیودی ام تیدر خوراک می‌تواند تغذیه و رشد ماهی‌های مختلف آب شیرین و دریایی را تا حد زیادی تسریع کند. در این آزمایش، مواد جاذب با قدرت بالادی ام پی تیودی ام تیبه خوراک کپور اضافه شدند تا اثرات آنها بر تغذیه و ارتقای رشد کپور بررسی شود و داده‌های مرجعی برای کاربرد گسترده این دو جاذب جدید در صنایع خوراک و آبزی‌پروری ارائه شود.

۱ مواد و روش‌ها

۱.۱ مواد آزمایشی و ماهی‌های آزمایشی
S. S' - دی متیل استیک اسید تیازول (دی ام تی)، DMPT
کپورهای آزمایشی از یک مزرعه پرورش آبزیان گرفته شدند و بدن‌های سالم و مشخصات دقیقی داشتند. قبل از شروع رسمی آزمایش، ماهی‌های آزمایشی به مدت ۷ روز به طور موقت در آزمایشگاه پرورش داده می‌شوند و در این مدت با غذای کپور تهیه شده توسط کارخانه خوراک تغذیه می‌شوند.
۱.۲ خوراک آزمایشی
۱.۲.۱ خوراک آزمایشی طعمه مصنوعی: خوراک کپور تهیه شده توسط کارخانه خوراک را خرد کنید، مقدار مساوی نشاسته A اضافه کنید، به طور یکنواخت مخلوط کنید و با مقدار مناسبی آب مقطر مخلوط کنید تا گلوله‌های چسبناک ۵ گرمی به عنوان خوراک گروه کنترل ایجاد شود. همزمان، خوراک طعمه را با خرد کردن خوراک کپور، اضافه کردن مقدار مساوی نشاسته آلفا و اضافه کردن طعمه DMT ودی ام پی تیبه ترتیب در دو غلظت 0.5 گرم بر کیلوگرم و 1 گرم بر کیلوگرم. به طور مساوی مخلوط کنید و با مقدار مناسبی آب مقطر مخلوط کنید تا هر 5 گرم گلوله چسبنده شود.
۱.۲.۲ خوراک آزمایشی رشد:

خوراک کپور (از همان منبع فوق) را به صورت پودر خرد کنید، آن را از الک ۶۰ مش عبور دهید، مقدار مساوی نشاسته آلفا اضافه کنید، کاملاً مخلوط کنید، با آب مقطر مخلوط کنید، آن را از الک به صورت گرانول فشار دهید و در هوا خشک کنید تا خوراک گروه کنترل برای آزمایش رشد به دست آید. سنتز شدهدی ام تیو کریستال‌های DMPT در آب مقطر حل شدند تا محلولی با غلظت مناسب تهیه شود که برای مخلوط کردن خوراک کپور کاملاً مخلوط شده و نشاسته به صورت گرانول استفاده شد. پس از خشک شدن، خوراک گروه آزمایش به دست آمد، بادی ام تیو DMPT به ترتیب در سه شیب غلظتی 0.1 گرم بر کیلوگرم، 0.2 گرم بر کیلوگرم و 0.3 گرم بر کیلوگرم اضافه شدند.

۱.۳ روش آزمایش
۱.۳.۱ آزمایش طعمه مصنوعی: ۵ ماهی کپور آزمایشی (با وزن متوسط ​​۳۰ گرم) را به عنوان ماهی آزمایشی انتخاب کنید. قبل از آزمایش، به مدت ۲۴ ساعت گرسنه نگه دارید و سپس ماهی‌های آزمایشی را در یک آکواریوم شیشه‌ای (با اندازه ۴۰ × ۳۰ × ۲۵ سانتی‌متر) قرار دهید. خوراک طعمه مصنوعی با استفاده از یک نخ معلق که به یک میله افقی بسته شده است، در فاصله ۵ سانتی‌متری از کف آکواریوم ثابت می‌شود. ماهی طعمه را گاز می‌گیرد و نخ را می‌لرزاند که به میله افقی منتقل شده و توسط یک دستگاه ثبت چرخان ثبت می‌شود. فراوانی گاز گرفتن طعمه بر اساس اوج ارتعاش ۵ ماهی آزمایشی که طعمه را در عرض ۲ دقیقه گاز می‌گیرند محاسبه می‌شود. آزمایش تغذیه برای هر گروه از خوراک سه بار تکرار شد و هر بار از توپ‌های چسبی تغذیه‌ای تازه تهیه شده استفاده شد. با انجام آزمایش‌های مکرر برای به دست آوردن تعداد کل و میانگین فراوانی طعمه‌گذاری، اثر تغذیه‌ای ...دی ام تیو DMPT روی کپور قابل ارزیابی است.

۱.۳.۲ آزمایش رشد از ۸ آکواریوم شیشه‌ای (اندازه ۵۵ × ۴۵ × ۵۰ سانتی‌متر)، با عمق آب ۴۰ سانتی‌متر، دمای طبیعی آب و باد کردن مداوم استفاده می‌کند. ماهی‌های مورد آزمایش به طور تصادفی انتخاب و برای آزمایش به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول شامل چهار آکواریوم با شماره‌های X1 (گروه کنترل)، X2 (۰.۱ گرم DMT در کیلوگرم غذا)، X3 (۰.۲ گرم DMT در کیلوگرم غذا)، X4 (۰.۳ گرم DMT در کیلوگرم غذا)؛ گروه دیگر شامل ۴ آکواریوم با شماره‌های Y1 (گروه کنترل)، Y2 (۰.۱۰ گرم DMPT در کیلوگرم غذا)، Y3 (۰.۲ گرم DMPT در کیلوگرم غذا)، Y4 (۰.۳۰ گرم DMPT در کیلوگرم غذا). ۲۰ ماهی در هر جعبه، ۳ بار در روز در ساعات ۸:۰۰، ۱۳:۰۰ و ۱۷:۰۰ با نرخ تغذیه روزانه ۵ تا ۷ درصد وزن بدن تغذیه شدند. آزمایش به مدت ۶ هفته ادامه یافت. در ابتدا و انتهای آزمایش، وزن تر ماهیان مورد آزمایش اندازه‌گیری و میزان بازماندگی هر گروه ثبت شد.

۲.۱ اثر تغذیه‌ای DMPT ودی ام تیروی کپور
اثر تغذیه‌ای DMPT ودی ام تیهمانطور که در جدول 1 نشان داده شده است، میزان گاز گرفتن ماهی کپور در طول آزمایش 2 دقیقه‌ای، با تعداد دفعات گاز گرفتن ماهی‌های آزمایشی منعکس می‌شود. این آزمایش نشان داد که پس از افزودن خوراک DMPT و DMT به آکواریوم، ماهی‌های آزمایشی به سرعت رفتار جستجوی فعال غذا را نشان دادند، در حالی که هنگام استفاده از خوراک گروه کنترل، واکنش ماهی‌های آزمایشی نسبتاً کند بود. در مقایسه با خوراک گروه کنترل، ماهی‌های آزمایشی افزایش قابل توجهی در تعداد دفعات گاز گرفتن خوراک آزمایشی داشتند. DMT و DMPT اثرات جذبی قابل توجهی بر روی کپورهای آزمایشی دارند.

نرخ افزایش وزن، نرخ رشد ویژه و نرخ بازماندگی کپورهای تغذیه شده با غلظت‌های مختلف DMPT در مقایسه با ماهی‌های تغذیه شده با خوراک کنترل به طور قابل توجهی افزایش یافت، در حالی که ضریب تغذیه به طور قابل توجهی کاهش یافت. در میان آنها، افزودن DMPT به T2، T3 و T4، افزایش وزن روزانه سه گروه را به ترتیب 52.94٪، 78.43٪ و 113.73٪ در مقایسه با گروه کنترل افزایش داد. نرخ افزایش وزن T2، T3 و T4 به ترتیب 60.44٪، 73.85٪ و 98.49٪ افزایش یافت و نرخ رشد ویژه به ترتیب 41.22٪، 51.15٪ و 60.31٪ افزایش یافت. نرخ بازماندگی از 90٪ به 95٪ افزایش یافت و ضرایب تغذیه به ترتیب 28.01٪، 29.41٪ و 33.05٪ کاهش یافت.

۳. نتیجه‌گیری

در این آزمایش، آیادی ام تییا DMPT اضافه شد، دفعات غذادهی، نرخ رشد ویژه و افزایش وزن روزانه ماهی‌های آزمایشی در هر گروه در مقایسه با گروه کنترل به طور قابل توجهی افزایش یافت، در حالی که ضریب تغذیه به طور قابل توجهی کاهش یافت. و چه DMT باشد و چه DMPT، اثر محرک رشد با افزایش مقدار اضافه شده در سه غلظت 0.1 گرم بر کیلوگرم، 0.2 گرم بر کیلوگرم و 0.3 گرم بر کیلوگرم، قابل توجه‌تر می‌شود. در همان زمان، مقایسه‌ای از اثرات تغذیه‌ای و محرک رشد DMT و DMPT انجام شد. مشخص شد که تحت غلظت یکسان کوتاه کردن مو، دفعات غذادهی، نرخ افزایش وزن و نرخ رشد ویژه ماهی‌های آزمایشی در گروه تغذیه DMPT در مقایسه با گروه تغذیه DMT به طور قابل توجهی افزایش یافته است، در حالی که ضریب تغذیه به طور قابل توجهی کاهش یافته است. به طور نسبی، DMPT در مقایسه با DMT تأثیر قابل توجهی در جذب و افزایش رشد کپور دارد. در این آزمایش از DMPT و DMT اضافه شده به غذای کپور برای بررسی اثرات تغذیه‌ای و محرک رشد آنها استفاده شد. نتایج نشان می‌دهد که DMPT و DMT به عنوان نسل جدیدی از جاذب‌های آبزی، چشم‌انداز کاربرد گسترده‌ای دارند.