اسیدهای آلی به برخی از ترکیبات آلی با خاصیت اسیدی اشاره دارند. رایج‌ترین اسید آلی، اسید کربوکسیلیک است که خاصیت اسیدی آن از گروه کربوکسیل ناشی می‌شود. متیل کلسیم، اسید استیک و غیره اسیدهای آلی هستند که می‌توانند با الکل‌ها واکنش داده و استرها را تشکیل دهند.

★نقش اسیدهای آلی در محصولات آبزی

۱. کاهش سمیت فلزات سنگین، تبدیل آمونیاک مولکولی در آب آبزی‌پروری و کاهش سمیت آمونیاک سمی.

۲. اسید آلی وظیفه از بین بردن آلودگی نفتی را دارد. در حوضچه لایه نازکی از روغن وجود دارد، بنابراین می‌توان از اسید آلی استفاده کرد.

۳. اسیدهای آلی می‌توانند pH آب را تنظیم کرده و عملکرد آب را متعادل کنند.

۴. می‌تواند ویسکوزیته آب را کاهش دهد، مواد آلی را با لخته‌سازی و تشکیل کمپلکس تجزیه کند و کشش سطحی آب را بهبود بخشد.

۵. اسیدهای آلی حاوی تعداد زیادی سورفکتانت هستند که می‌توانند فلزات سنگین را کمپلکس کنند، به سرعت سم‌زدایی کنند، کشش سطحی آب را کاهش دهند، اکسیژن موجود در هوا را به سرعت در آب حل کنند، ظرفیت افزایش اکسیژن در آب را بهبود بخشند و سر شناور را کنترل کنند.

★اشتباهات در استفاده از اسیدهای آلی

۱. وقتی نیتریت موجود در برکه از حد استاندارد فراتر رود، استفاده از اسیدهای آلی باعث کاهش pH و افزایش سمیت نیتریت خواهد شد.

۲. نمی‌توان آن را با تیوسولفات سدیم استفاده کرد. تیوسولفات سدیم با اسید واکنش می‌دهد و دی‌اکسید گوگرد و گوگرد عنصری تولید می‌کند که باعث مسمومیت گونه‌های در حال اصلاح می‌شود.

۳. نمی‌توان آن را با سدیم هیومات استفاده کرد. سدیم هیومات قلیایی ضعیفی است و در صورت استفاده همزمان، اثر آن به شدت کاهش می‌یابد.

★ عوامل مؤثر بر کاربرد اسیدهای آلی

۱. مقدار مصرف: وقتی اسید آلی یکسانی به خوراک آبزیان اضافه شود، اما غلظت جرمی متفاوت باشد، تأثیر آن نیز متفاوت خواهد بود. تفاوت‌هایی در میزان افزایش وزن، سرعت رشد، میزان استفاده از خوراک و راندمان پروتئین وجود دارد. در محدوده خاصی از افزودن اسید آلی، با افزایش افزودن اسید آلی، رشد گونه‌های پرورشی افزایش می‌یابد، اما وقتی از محدوده خاصی فراتر رود، افزودن بیش از حد زیاد یا خیلی کم اسید آلی، رشد گونه‌های پرورشی را مهار کرده و استفاده از خوراک را کاهش می‌دهد و مناسب‌ترین مقدار افزودن اسید آلی برای آبزیان مختلف متفاوت خواهد بود.

۲. دوره افزودن: تأثیر افزودن اسیدهای آلی در مراحل مختلف رشد آبزیان متفاوت است. نتایج نشان داد که اثر محرک رشد در مرحله جوانی بهترین بوده و میزان افزایش وزن تا ۲۴.۸٪ بالاترین بوده است. در مرحله بلوغ، این اثر در جنبه‌های دیگر مانند استرس ضد ایمنی آشکار بود.

۳. سایر ترکیبات موجود در خوراک: اسیدهای آلی اثر هم‌افزایی با سایر ترکیبات موجود در خوراک دارند. پروتئین و چربی موجود در خوراک قدرت بافری بالاتری دارند که می‌تواند اسیدیته خوراک را بهبود بخشد، قدرت بافری خوراک را کاهش دهد، جذب و متابولیسم را تسهیل کند و در نتیجه بر مصرف و هضم غذا تأثیر بگذارد.

۴. شرایط خارجی: دمای مناسب آب، تنوع و ساختار جمعیتی سایر گونه‌های فیتوپلانکتون در محیط آب، غذای با کیفیت خوب، بچه ماهی‌های رشد یافته و عاری از بیماری و تراکم مناسب ذخیره‌سازی نیز برای بهترین تأثیر اسیدهای آلی بسیار مهم هستند.

۵. اسیدهای آلی مرکب فعال‌تر: افزودن اسیدهای آلی فعال‌تر می‌تواند میزان اسیدهای آلی اضافه شده را کاهش داده و به هدف بهتر دست یابد.