بیشتر اوقات، ما از اسیدهای آلی به عنوان محصولات سم‌زدایی و ضدباکتری استفاده می‌کنیم و سایر ارزش‌های آنها را در آبزی‌پروری نادیده می‌گیریم.

در آبزی‌پروری، اسیدهای آلی نه تنها می‌توانند باکتری‌ها را مهار کرده و سمیت فلزات سنگین (سرب، کادمیوم) را کاهش دهند، بلکه آلودگی محیط آبزی‌پروری را نیز کاهش می‌دهند، هضم را بهبود می‌بخشند، مقاومت و ضد استرس را افزایش می‌دهند، مصرف غذا را افزایش می‌دهند، هضم و افزایش وزن را بهبود می‌بخشند و به دستیابی به آبزی‌پروری سالم و پایداری کمک می‌کنند.

۱. خیاباناریلایزاسیونو باکتریوستاز

اسیدهای آلی با تفکیک یون‌های رادیکال اسید و یون‌های هیدروژن، ورود به غشای سلولی باکتری برای کاهش pH در سلول، از بین بردن غشای سلولی باکتری، تداخل در سنتز آنزیم‌های باکتریایی و تأثیر بر تکثیر DNA باکتریایی، به هدف باکتریوستاز دست می‌یابند.

بیشتر باکتری‌های بیماری‌زا برای تولید مثل در محیط pH خنثی یا قلیایی مناسب هستند، در حالی که باکتری‌های مفید برای بقا در محیط اسیدی مناسب هستند. اسیدهای آلی با کاهش مقدار pH، تکثیر باکتری‌های مفید را افزایش داده و رشد باکتری‌های مضر را مهار می‌کنند. هرچه باکتری‌های مفید بیشتر باشند، باکتری‌های مضر مواد مغذی کمتری می‌توانند به دست آورند و یک چرخه مفید تشکیل می‌دهند تا به هدف کاهش عفونت باکتریایی آبزیان و افزایش رشد دست یابند.

۲. تغذیه و هضم آبزیان را بهبود می‌بخشد

در آبزی‌پروری، کندی تغذیه، تغذیه و افزایش وزن حیوانات از مشکلات رایج هستند. اسیدهای آلی می‌توانند فعالیت پپسین و تریپسین را افزایش دهند، فعالیت متابولیک را تقویت کنند، راندمان هضم آبزیان را برای تغذیه افزایش دهند و با بهبود اسیدیته خوراک، رشد را تقویت کنند.

۳. بهبود توانایی ضد استرس آبزیان

حیوانات آبزی در برابر استرس‌های مختلف مانند آب و هوا و محیط آبی آسیب‌پذیر هستند. هنگامی که توسط استرس تحریک می‌شوند، از طریق مکانیسم نورواندوکرین، آسیب‌های ناشی از تحریک را کاهش می‌دهند. حیواناتی که در حالت استرس هستند، افزایش وزن نخواهند داشت، افزایش وزن آنها کند است یا حتی رشد منفی خواهند داشت.

اسیدهای آلی می‌توانند در چرخه اسید تری کربوکسیلیک و تولید و تبدیل ATP شرکت کنند و متابولیسم آبزیان را تسریع بخشند. همچنین در تبدیل اسیدهای آمینه نیز نقش دارند. تحت تحریک عوامل استرس‌زا، بدن می‌تواند ATP را سنتز کند تا اثر ضد استرس داشته باشد.

در بین اسیدهای آلی، اسیدهای فرمیک قوی‌ترین اثر باکتری‌کشی و باکتریواستاتیک را دارند. فرمات کلسیم وپتاسیم فرماتبه عنوان فرآورده‌های اسید آلی فرآوری شده، عملکرد پایدارتری در استفاده نسبت به سوزش اسیدهای آلی مایع دارند.

 

به عنوان یک فرآورده اسید آلی،دی کربوکسیلات پتاسیمحاوی اسید دی کربوکسیلیک است که اثر ضد باکتریایی آشکاری دارد و می‌تواند به سرعت مقدار pH آب را تنظیم کند.یون پتاسیمبرای بهبود توانایی ضد استرس و افزایش رشد و راندمان پرورش آبزیان مکمل سازی شده است. فرمات کلسیم نه تنها می‌تواند باکتری‌ها را از بین ببرد، از روده‌ها محافظت کند و در برابر استرس مقاومت کند، بلکه منابع کلسیم آلی مولکولی کوچک مورد نیاز آبزیان برای رشد را نیز تکمیل می‌کند.