DMPT، شماره CAS: 4337-33-1. بهترینجاذب آبزیحالا!

دی ام پی تیدی متیل-β-پروپیوتتین که به عنوان دی متیل-β-پروپیوتتین شناخته می‌شود، به طور گسترده در جلبک دریایی و گیاهان عالی هالوفیت وجود دارد. DMPT تأثیر تحریک‌کننده‌ای بر متابولیسم تغذیه‌ای پستانداران، طیور و آبزیان (ماهی و میگو) دارد. DMPT ماده‌ای است که در بین تمام ترکیبات شناخته شده حاوی (CH) و گروه‌های S، قوی‌ترین اثر فریبندگی را بر روی آبزیان دارد.

۱. منبع DMPT

دی متیل سولفید (DMS) تولید شده توسط Polysipho - nia fastigata عمدتاً از ... حاصل می‌شود.دی ام پی تی، که همچنین یک دهنده متیل مؤثر در جلبک‌ها است و تنظیم‌کننده اصلی اسمزی جلبک‌ها و گیاه گل‌آلود Spartina angelica نیز DMPT است. محتوای DMPT در بین انواع مختلف جلبک دریایی متفاوت است و محتوای یک نوع جلبک دریایی نیز در فصول مختلف متفاوت است. DMPT می‌تواند تغذیه و رشد ماهی‌های مختلف آب شیرین را تا حد زیادی تسریع کند. اثر القای تغذیه DMPT با سایر مواد مانند اسیدهای آمینه L یا نوکلئوتیدها متفاوت است و تقریباً بر همه آبزیان اثرات تغذیه‌ای و تقویت‌کننده رشد دارد.

۲.۱ لیگاندهای مؤثر به عنوان گیرنده‌های چشایی

تحقیقات در مورد گیرنده‌های موجود در اندام‌های حسی شیمیایی ماهی که می‌توانند با گروه‌های (CH) S تعامل داشته باشند، هنوز بی‌نتیجه است. از نتایج آزمایش‌های رفتاری موجود، می‌توان تجزیه و تحلیل کرد که ماهی‌ها قطعاً گیرنده‌های چشایی دارند که می‌توانند با ترکیبات با وزن مولکولی کم حاوی گروه‌های (CH)، N- و (CH2) 2S- تعامل داشته باشند.

۲.۲ به عنوان دهنده متیل

گروه‌های (CH) و S رویدی ام پی تیمولکول‌ها منابع گروه‌های متیل مورد نیاز برای متابولیسم تغذیه‌ای حیوانات هستند. دو نوع متیل ترانسفراز (EC2.1.1.3 و EC2.1.1.5) در کبد حیوانات وجود دارد که توسط حیوانات (CH) و S مورد استفاده قرار می‌گیرند.

مشخص شد که غلظت DMPT و میزان انتشار DMS در سلول‌های جلبک دریایی با افزایش شوری در محیط کشت جلبک دریایی کشت شده (Hymenonas carterae) افزایش می‌یابد.

دی ام پی تیدر سلول‌های بسیاری از فیتوپلانکتون‌ها، جلبک‌ها و نرم‌تنان همزیست مانند صدف‌ها و مرجان‌ها، و همچنین در بدن کریل‌ها و ماهی‌ها غنی شده است. ایدا و همکاران (1986) تأیید کردند که محتوای DMPT و تولید DMS در ماهی‌ها با محتوای DMPT در رژیم غذایی آنها همبستگی مثبت دارد، که نشان می‌دهد برنج DMPT در حیوانات از طعمه می‌آید و از طریق زنجیره غذایی در اکوسیستم‌های دریایی وارد بدن انسان می‌شود. جلبک‌ها می‌توانند DMPT را سنتز کرده و آن را در سطوح بالا (3-5 میلی‌مول در لیتر) در بدن تجمع دهند. DMPT در ماهی‌ها و نرم‌تنان نزدیک به سطوح آنها در رژیم غذایی است و غلظت DMPT روند کاهشی را به ترتیب جلبک‌ها (1 میلی‌مول در لیتر)، نرم‌تنان (0.1 میلی‌مول در لیتر) و ماهی‌ها (0.01 میلی‌مول در لیتر) نشان می‌دهد.

مکانیسم فیزیولوژیکیدی ام پی تیاکشن

در سال‌های اخیر، تحقیقات نشان داده است که DMPT تأثیر مثبتی بر رفتار تغذیه‌ای و رشد انواع ماهی‌های دریایی و آب شیرین، سخت‌پوستان و صدف‌داران دارد که می‌تواند توانایی‌های ضد استرس و ورزشی آنها را بهبود بخشد و آنزیم‌های کلیدی گروه متیل با غلظت کم را در رژیم غذایی تکمیل کند. با استفاده از کبد ماهی سیم به عنوان ماده آزمایشی و ترکیبات مختلف حاوی گروه‌های (CH) و S به عنوان سوبسترا، مشخص شد که فعالیت آنزیم‌های E C.2.1.1.3 و E در صورت استفاده از DMPT به عنوان سوبسترا، بالاترین میزان را دارد.

۳. اثرات تغذیه‌ای DMPT بر روی آبزیان

بیست ترکیب آلی با وزن مولکولی پایین حاوی (CH) و گروه‌های S برای رفتار گاز گرفتن و آزمایش‌های الکتروفیزیولوژیکی روی ماهی‌های آب دریا و آب شیرین استفاده شدند. مشخص شد که DMPT قوی‌ترین اثر تحریک‌کننده را بر رفتار گاز گرفتن سه نوع ماهی، شامل ماهی تن آب شیرین، کپور و کپور معمولی سیاه (Carassius auratus cuviera) دارد. همچنین به طور قابل توجهی رفتار تغذیه‌ای فلس واقعی آب دریا (Pagrus major) و فلس‌های پنج‌گانه (Seriola quinquera diata) را افزایش داد.

DMPT و سایر ترکیبات حاوی گوگرد را با غلظت ۱.۰ میلی‌مول در لیتر در رژیم‌های غذایی مختلف آزمایشی مخلوط کنید و گروه کنترل را با آب مقطر جایگزین کنید تا آزمایش‌های پاسخ تغذیه‌ای روی کپور کاراس انجام شود. نتایج نشان داد که در چهار گروه اول آزمایش‌ها، گروه DMPT به طور متوسط ​​۱۲۶ فرکانس گاز گرفتن بیشتر از گروه کنترل داشت. در آزمایش ۵ گروهی دوم، گروه DMPT ۲۶۲.۶ برابر بیشتر از گروه کنترل بود. در یک آزمایش مقایسه‌ای با گلوتامین، مشخص شد که در غلظت ۱.۰ میلی‌مول در لیتر