واکنش میگوی سفید غربی به عوامل محیطی تغییر یافته، "پاسخ به استرس" نامیده می‌شود و جهش در شاخص‌های مختلف فیزیکی و شیمیایی در آب، همگی از عوامل استرس‌زا هستند. هنگامی که میگوها به تغییرات عوامل محیطی پاسخ می‌دهند، توانایی ایمنی آنها کاهش یافته و انرژی فیزیکی زیادی مصرف می‌شود. اگر دامنه تغییرات عوامل استرس‌زا زیاد و زمان آن طولانی نباشد، میگو می‌تواند با آن مقابله کند و آسیب زیادی وارد نکند. برعکس، اگر زمان استرس خیلی طولانی باشد، تغییر بزرگ و فراتر از توانایی سازگاری میگو باشد، میگو بیمار شده یا حتی می‌میرد.
۱. علائم واکنش استرس میگو به شرح زیر بود.
۱. ریش قرمز، بادبزنی دم قرمز و بدن قرمز میگو (که معمولاً به عنوان بدن قرمز استرسی شناخته می‌شود)؛
2. به شدت مواد را کاهش دهید، حتی مواد را نخورید، در امتداد استخر شنا کنید
۳. پریدن توی برکه خیلی راحته
۴. آبشش‌های زرد، آبشش‌های سیاه و سبیل‌های شکسته به راحتی قابل مشاهده هستند.
Ⅱ، علل واکنش استرسی میگو به شرح زیر بود:
۱. جهش فاز جلبکی: مانند مرگ ناگهانی جلبک‌ها، رنگ آب شفاف یا رشد بیش از حد جلبک و رنگ آب خیلی غلیظ؛
۲. تغییرات آب و هوایی، مانند اثرات شدید آب و هوایی مانند هوای سرد، طوفان، بارندگی مداوم، رگبار باران، روز ابری، اختلاف دمای زیاد بین هوای سرد و گرم: رگبار باران و بارندگی مداوم باعث جمع شدن آب باران در سطح استخر میگو می‌شود. پس از باران، دمای سطح آب پایین‌تر و دمای آب کف بالاتر می‌رود که باعث همرفت آب می‌شود و تعداد زیادی از جلبک‌های فتوسنتزکننده به دلیل کمبود جلبک‌های فتوسنتزکننده می‌میرند (تغییرات آب). در این حالت، آب دچار هیپوکسی شدید می‌شود. تعادل میکرواکولوژیکی بدنه آب به هم می‌خورد و میکروارگانیسم‌های مضر به مقدار زیادی تکثیر می‌شوند (آب سفید و کدر می‌شود)، که به راحتی باعث تجزیه مواد آلی در کف استخر و تولید سولفید هیدروژن و نیتریت در حالت بی‌هوازی و تجمع آنها می‌شود که باعث مسمومیت و مرگ میگوها می‌شود.
۳. جهش شاخص‌های فیزیکی و شیمیایی در بدنه آب: جهش دمای آب، شفافیت، مقدار pH، نیتروژن آمونیاکی، نیتریت، سولفید هیدروژن و سایر شاخص‌ها نیز باعث می‌شود که میگو واکنش استرسی نشان دهد.
۴. جایگزینی دوره خورشیدی: به دلیل تغییر دوره‌های خورشیدی، آب و هوای غیرقابل پیش‌بینی، اختلاف دمای زیاد و جهت باد نامشخص، این تغییر برای مدت طولانی ادامه می‌یابد و باعث می‌شود عوامل فیزیکی و شیمیایی آب میگو به طرز چشمگیری تغییر کند و این باعث می‌شود استرس شدید میگو باعث شیوع ویروس و زهکشی گسترده استخر شود.
۵. استفاده از حشره‌کش‌های محرک، داروهای جلبکی مانند سولفات مس، سولفات روی یا ضدعفونی‌کننده‌های حاوی کلر می‌تواند واکنش استرسی شدیدی را در میگوها ایجاد کند.
3. پیشگیری و درمان واکنش استرس
۱. کیفیت آب و رسوب باید مرتباً بهبود یابد تا از انحراف آب جلوگیری شود.
مکمل منبع کربن می‌تواند کیفیت آب را بهبود بخشد و از ریزش جلبک جلوگیری کند.
۲. در صورت وزش باد شدید، رگبار باران، رعد و برق، روز بارانی، باد شمال و سایر شرایط بد آب و هوایی، باید به موقع به آب آکواریوم مواد مغذی اضافه شود تا از بروز واکنش استرس جلوگیری شود.
۳. مقدار آب کمکی نباید خیلی زیاد باشد، معمولاً حدود ۲۵۰ پیکسل مناسب است. می‌توان از محصولات ضد استرس برای کاهش واکنش استرس استفاده کرد.
۴. مرتباً به تغییرات آب و هوا توجه کنید و از محصولات ضد استرس برای تنظیم به موقع کیفیت آب استفاده کنید.
۵. پس از پوست کندن زیاد، میگوها باید به موقع با کلسیم تغذیه شوند تا پوسته آنها به سرعت سفت شود و واکنش استرسی کاهش یابد.
زمان ارسال: ۲۷ آوریل ۲۰۲۱
