اسید گوانیلاکتیککه با نام اسید گوانیل استیک نیز شناخته می‌شود، یک آنالوگ اسید آمینه است که از گلیسین و ال-لیزین تشکیل شده است.

اسید گوانیلاکتیک می‌تواند کراتین را تحت کاتالیز آنزیم‌ها سنتز کند و تنها پیش‌نیاز سنتز کراتین است. کراتین به عنوان یک بافر انرژی شناخته می‌شود و عملکرد اصلی آن تشکیل کراتین فسفریله شده تحت عمل کراتین کیناز است.

در سفر آدنوزین شرکت کنیدچرخه فسفات (ATP). هنگامی که انرژی ATP کافی نیست، فسفوکراتین به سرعت گروه فسفات را از طریق کراتین کیناز به آدنوزین دی فسفات منتقل می‌کند و آن را دوباره به آدنوزین تری فسفات تبدیل می‌کند.

 

کاربرد در نشخوارکنندگان:

افزودن 0.12%، 0.08% و 0.04% اسید گوانیل استیک به جیره غذایی 120 راس گوسفند نژاد تان با وزن حدود 20 کیلوگرم که به ترتیب تغذیه شده با آغل بودند، نشان داد که افزودن 0.12% و 0.08% اسید گوانیل استیک به طور قابل توجهی افزایش وزن روزانه، چربی درون عضلانی و محتوای پروتئین را افزایش و محتوای چربی لاشه را به طور قابل توجهی کاهش می‌دهد.

 

افزودن 0.08٪اسید گوانیل استیکدرصد گوشت خالص را 9.77 درصد افزایش داد. با استفاده از روش تولید گاز آزمایشگاهی (in vitro)، تأثیر افزودن سطوح مختلف اسید گوانیل استیک بر شکمبه گاوهای زرد مورد مطالعه قرار گرفت. مشخص شد که افزودن 0.4 درصد اسید گوانیل استیک به طور قابل توجهی تولید گاز را افزایش داده و غلظت نیتروژن آمونیاکی ابتدا افزایش و سپس کاهش یافته است.

بنابراین، می‌توان استنباط کرد که افزودن اسید گوانیل‌استیک به خوراک روزانه می‌تواند محیط داخلی شکمبه و نحوه تخمیر گاوهای زرد را بهبود بخشد.

کاربرد در طیور:

افزودن ۸۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم، ۱۶۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم، ۴۰۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم و ۸۰۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم اسید گوانیل‌استیک به خوراک روزانه جوجه‌های گوشتی نشان داد که افزودن ۸۰۰ تا ۴۰۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم اسید گوانیل‌استیک به خوراک، افزایش وزن روزانه جوجه‌های گوشتی را به طور قابل توجهی افزایش داده و نسبت خوراک به وزن جوجه‌های گوشتی را در سن ۲۲ تا ۴۲ روزگی کاهش می‌دهد. افزودن ۸۰۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم اسید گوانیل‌استیک، شاخص‌های بیوشیمیایی سرم مانند نیتروژن اوره، شاخص‌های روتین خون و بیلی‌روبین کل را بهبود بخشید. هیچ تأثیر معنی‌داری بر شاخص‌های اندام‌های اصلی وجود نداشت، که نشان می‌دهد افزودن ۸۰۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم اسید گوانیل‌استیک به خوراک روزانه جوجه‌های گوشتی قابل تحمل است.

افزودن ۲۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم، ۴۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم، ۶۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم و ۸۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم اسید گوانیل‌استیک به خوراک جوجه‌های گوشتی، افزایش معنی‌داری در میانگین افزایش وزن روزانه در مقایسه با گروه کنترل نشان داد. بهترین نتایج زمانی حاصل شد که سطوح افزودن ۶۰۰ و ۸۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم بود.

برای مطالعه تأثیر اسید گوانیل‌استیک بر کیفیت اسپرم در خروس‌ها، 20 خروس 28 هفته‌ای برای تغذیه با جیره غذایی حاوی 0٪، 0.06٪، 0.12٪ و 0.18٪ اسید گوانیل‌استیک انتخاب شدند. نتایج تحقیق نشان داد که افزودن 0.12٪ اسید گوانیل‌استیک به جیره غذایی به طور قابل توجهی تعداد اسپرم، غلظت منی و فعالیت اسپرم را در خروس‌ها افزایش می‌دهد، که نشان می‌دهد افزودن اسید گوانیل‌استیک به جیره غذایی می‌تواند به طور مؤثر کیفیت اسپرم را بهبود بخشد. 0.0314٪، 0.0628٪، 0.0942٪ و 0.1256٪ اسید گوانیل‌استیک را به خوراک روزانه جوجه‌های گوشتی اضافه کنید و دو گروه کنترل (گروه کنترل 1، خوراک گیاهی بدون هیچ ماده‌ای و گروه کنترل 2، خوراک با پودر ماهی) را در نظر بگیرید. شش گروه خوراک روزانه فوق دارای سطح انرژی و مواد معدنی یکسانی هستند.

نتایج آزمایش نشان می‌دهد که نرخ افزایش وزن چهار گروه با اسید گوانیل‌استیک اضافه شده و گروه کنترل ۲ بالاتر از گروه کنترل ۱ است، گروه کنترل ۲ بهترین اثر افزایش وزن را داشت و پس از آن گروه ۰.۰۹۴۲٪ اسید گوانیل‌استیک قرار داشت؛ گروه کنترل ۲ بهترین نسبت ماده به وزن را داشت و پس از آن گروه ۰.۱۲۵۶٪ اسید گوانیل‌استیک قرار داشت.

کاربرد در طیور:

اضافه کردن ۸۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم، ۱۶۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم، ۴۰۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم و ۸۰۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرماسید گوانیل استیکبه خوراک روزانه جوجه‌های گوشتی نشان داد که افزودن ۸۰۰ تا ۴۰۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم اسید گوانیل‌استیک به خوراک، افزایش وزن روزانه جوجه‌های گوشتی را به طور قابل توجهی افزایش داد و نسبت خوراک به وزن جوجه‌های گوشتی را در سن ۲۲ تا ۴۲ روزگی کاهش داد. افزودن ۸۰۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم اسید گوانیل‌استیک، شاخص‌های بیوشیمیایی سرم مانند نیتروژن اوره، شاخص‌های روتین خون و بیلی‌روبین کل را بهبود بخشید. هیچ تأثیر معنی‌داری بر شاخص‌های اندام‌های اصلی وجود نداشت، که نشان می‌دهد افزودن ۸۰۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم اسید گوانیل‌استیک به خوراک روزانه جوجه‌های گوشتی قابل تحمل است. افزودن ۲۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم، ۴۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم، ۶۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم و ۸۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم اسید گوانیل‌استیک به خوراک جوجه‌های گوشتی، افزایش قابل توجهی در میانگین افزایش وزن روزانه در مقایسه با گروه کنترل نشان داد. بهترین نتایج زمانی حاصل شد که سطوح افزودن ۶۰۰ و ۸۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم بود.

برای مطالعه تأثیر اسید گوانیل‌استیک بر کیفیت اسپرم در خروس‌ها، 20 خروس 28 هفته‌ای برای تغذیه با جیره غذایی حاوی 0٪، 0.06٪، 0.12٪ و 0.18٪ اسید گوانیل‌استیک انتخاب شدند. نتایج تحقیق نشان داد که افزودن 0.12٪ اسید گوانیل‌استیک به جیره غذایی به طور قابل توجهی تعداد اسپرم، غلظت منی و فعالیت اسپرم را در خروس‌ها افزایش می‌دهد، که نشان می‌دهد افزودن اسید گوانیل‌استیک به جیره غذایی می‌تواند به طور مؤثر کیفیت اسپرم را بهبود بخشد. 0.0314٪، 0.0628٪، 0.0942٪ و 0.1256٪ اسید گوانیل‌استیک را به خوراک روزانه جوجه‌های گوشتی اضافه کنید و دو گروه کنترل (گروه کنترل 1، خوراک گیاهی بدون هیچ ماده‌ای و گروه کنترل 2، خوراک با پودر ماهی) را در نظر بگیرید. شش گروه خوراک روزانه فوق دارای سطح انرژی و مواد معدنی یکسانی هستند. نتایج آزمایش نشان می‌دهد که میزان افزایش وزن چهار گروه با اسید گوانیل‌استیک اضافه شده و گروه کنترل ۲ بالاتر از گروه کنترل ۱ است. گروه کنترل ۲ بهترین اثر افزایش وزن را داشت و پس از آن ۰.۰۹۴۲٪اسید گوانیل استیکگروه کنترل ۲ بهترین نسبت ماده به وزن را داشت و پس از آن گروه ۰.۱۲۵۶٪ اسید گوانیل استیک قرار داشت.